Crt 151201 Lastedit 20-12-27

Naar enige bouwstenen voor een
Twaalfvoetsjolfilosofie

N.B. dit zijn NIET de notulen van de vergadering twaalfvoetsjollen regio noord in De Laatste Stuiver te Goutum.

In mijn omzwervingen door twaalfvoetsjollenland ben ik thans in het Noorden beland, alwaar ik gezegend door Google navigation net te laat uit storm en regen de stipt op tijd in De Laatste Stuiver te Goutum begonnen vergadering regio noord binnenviel. Alleen de uit respect leeg gelaten plaats naast de onvolprezen voorzitter was nog vrij, waarop ik hartelijk welkom werd geheten, en prompt koffie ingeschonken kreeg van de winnaar van de Noordelijke jaarprijs zodat ikzelf meteen het gevoel kreeg dat het nu, met mij erbij, pas echt begonnen was. Wat anderen ervan denken is natuurlijk minder belangrijk.

Er was duidelijk zeilerservaring in de zaal verzameld want ik hoorde al snel ergens: in kgoeie klap is better dan in winter skuren. Ik dacht meteen: die vergeet ik nooit weer.

... uw verslaggever te laat maar toch naast de voorzitter zelf, die er duidelijk al helemaal in was ...

De wind loeide over het dak toen wij kort daarop Berend herdachten.

Er kwamen tal van belangwekkende punten aan de orde waarvoor ik kortheidshalve verwijs naar de notulen.

Toch ging het ook nog even over die verfoeilijke Baai van Lemmer, waar ik, knoeier, bekant NNK was geworden omdat er een staking op touw was gezet.

Nou ben ik zelf half Fries, dus ik hou ook wel van een robbertje. Ik ben ook half Gronings en denk nog vaak terug aan die Zaterdagavonden als het dansen uit was, dat wij die geen meisje te pakken hadden gekregen, met ons overgeschoten testosteron 800 m ten noorden van Zoutkamp op de linkeroever van het Reitdiep tegen de Friezen gingen knokken - als die daar tijd voor hadden, want tegen elkaar vinden ze altijd het belangrijkste. Dat laatste herkende ik ook weer op de Baai van Lemmer, hoewel onze voorzitter de knots niet pakte en er op de zaterdag van het Kampioenschap meteen als een haas vandoor ging. Kent hij wellicht de kracht van de kerels van Zevenwolden? In mijn tijd waren de Friezen meestal sterker dan "wij Groningers" maar ik liep ondanks mijn ethnische rechten toch maar niet over want dan zijn natuurlijk meteen aan beide kanten de rapen gaar.

Goed. Die zaterdag was ik op de Baai mijn nieuwe tiktak aan het calibreren (want die scheen je absoluut te moeten hebben. Er waren nog twee andere jollen, maar we dorsten niet starten, bang voor klappen van Sjouke en Bert want wij dachten dat we als hardweerzeilers straks nog mee moesten matten en wisten niet dat de rest er al vandoor was. Ik gaf er de voorkeur aan geen NNK te worden maar straks als Blücher bij Waterloo ter elfder ure de geallieerde strijdkrachten te komen redden door die van Zevenwolden met een enkele krachtige brul op de vlucht te jagen.

Ik schatte het op de Lemmer toen windkracht vier, maar in de notulen van De Laatste Stuiver zal wel over zes worden gesproken.

Enfin gedane zaken nemen geen keer en dat gold ook voor de Skrepperspris die door net zo'n een half-Fries als ik was gewonnen. Daar was niets meer aan te doen want je kunt niet na afloop van de competitie voor de uitreiking even de puntentelling veranderen, dat begrijpt zelfs een Fries. Maar natuurlijk is in het loeiende geluid van de wind om De Laatste Stuiver de telling zodanig bijgesteld dat dit niet meer kan gebeuren.

In delen van de Groninger afvaardiging bleek het zelfvertrouwen nu dermate tanend dat men zelfs in dit weer op deze plaats nog over het Italianengevaar begon. Nou weet ik weinig van Italianen. Ik dacht dat wij de laatste al een flink tijdje geleden bij Dokkum hadden vermoord, maar op sommige plaatsen schijnen er dankzij veel geluk en extreem goede weersomstandigheden nog een paar in leven te zijn gebleven. Zij zeilen in plastic jollen werd uit die hoek met verontrusting geroepen.

Ja mij is het daar te warm in het Zuiden dus ik ga dat echt niet controleren. Ik hou het maar op een gerucht.

... pas bij het Chinezen liet men onder leiding van onze landelijk voorzitter het achterste van zijn tong zien ...
... hierover natuurlijk niets in dit blog ...

De afhaalchinees werd genuttigd onder het genot van de overgeschoten flessen van Berend, wat een heel bijzondere ervaring was, want het was van uitstekende kwaliteit bovendien.

... uw verslaggever rook zijn kans en bleef net zo lang tot hij zich met fatsoen meester kon maken van de overschotten ...
... (achtergrond: de prijzenkast van Sjouke Dykstra) ...

Mijn eigenlijke werk, waartoe ik was aangereisd, is om in het geniep, gebruik makend van de paniek in de club rond de komende vergadering van de technische commissie, achter de schermen een machtsbasis te vormen voor het bereiken van een totale en strikt eerlijke gelijkheid tussen alle jollenzeilers naar het model van Domela Nieuwenhuis, Fré Mijs, Stalin en Robespierre. Daarbij heb ik, links en rechts fluisterend, goede vorderingen gemaakt. Om jou te waarschuwen ontvouw ik hier het plan:

Kijk, de grondgedachte is dat er met die epoxy, zelflozers, kunststof zeilen, en polyurethaanverf toch aan de jol niets meer te verpesten is. We moeten het over een totaal andere boeg gooien als we naar strikte gelijkheid willen. Een wetenschappelijk basis daarvoor is de berekening van de voorsprong van deelnemers in tijdpercentages van de gemiddelde aankomsttijd gecorrigeerd met de windkracht en golfslag. Langs die weg kan nauwkeurig de inhoud van de rememmer worden berekend die alle deelnemers op exact hetzelfde moment door de finishlijn had doen gaan. Natuurlijk wordt er dan weer geknoeid zodat het weer geen zuivere koffie is en delen we grotere rememmers uit, totdat iedereen begrijpt dat het geen enkele zin heeft voor de rest van de twaalfvoetsjollenclub uit te gaan zeilen. Je krijgt alleen maar een grotere emmer aan je broek. STRIKTE GELIJKHEID!

... prototypes van de rememmers die momenteel in Delft worden gecalibreerd ...

 

Lingeblog Home

Previous

Next