Groeten uit Troje

North Creek, 010112

Ik verlaat Boston voor de Adirondack, een natural reserve vier uur rijden richting Montreal, waar je dan ook inmddels bijna bent.
Het woord natural reserve betekent in Amerika iets anders dan bij ons. Je zal er geen olieraffenaderij mogen bouwen maar verder voldoet heel Nederland uitstekend aan het Amerikaanse begrip natural reserve. Er wordt gejakkerd, gewoond, geskiscooterd en vooral heel erg veel hout gezaagd. De fauna is niet vergelijkbaar met die op de Veluwe, je moet meer denken aan de Drentse bossen. En lastiger te vinden, want daar komt het verschil: de oppervlakte. Adirondack is half Nederland. Buiten die jakkerwegen en toeristencentra kun je er als verdwaalde niet op vertrouwen door rechtdoor te lopen vanzelf "ergens" uit te komen. de Lonely Planet gids citeert van een briefje dat eens bij een geraamte is gevonden. David Boomhower verdwaalde in de zomer van 1990 op 5 juni en bleef tot hij begin augustus sneefde op zoek naar de bewoonde wereld. Hij at op het laatst insecten, slakken en planten. Nou lijkt mij David Boomhower niet de snuggerste, maar zo heeft hij toch maar mooi de Lonely Planet gehaald...

Tanken. Voor het eerst. Benzine kost anderhalve dollar per gallon. Pas na tien kilometer overrekenen durf ik mijn uitkomst te geloven: 92 Nederlandse centen per liter. Bij ontstentenis van dwingende brandstofbesparende aerodynamische vorm hebben auto-ontwerpers hier dus nog de vrije hand. Dat is goed te zien: op het gebied van trucks en auto's is er nog een vertierlijke diversiteit. Af en toe lach je je werkelijk dood en verbaas je je dat het rijdt. Ik noem het voor mezelf inmiddels "Trojan hardware", een aanduiding die ik aantrof op een winkelpui in het stadje Troy, genoemd naar de stad van de Homerische bronstijdheldendaden.

Ook de regulering is anders. Enerzijds gaat het manual van mijn huurauto voor 95% over "safety". Wat een normaal mens zoekt is dus niet zomaar te vinden. Het lijkt mij vooral ingegeven door angst voor rechtszaken, net als de felgele piloon bij elke ingang van elke McDonalds met de tekst: opgepast! Vloer gedweild. Nat! Slipperig! De vloer is kurkdroog en smerig, maar er zal wel een arrest zijn dat McDonalds bij plaatsing van dergelijke pilonen vrijwaart van aansprakelijkheid. Anderzijds aarzelt men niet om achter een lange truck Europese stijl nog een even lange aanhangwagen te hangen. 
De idioot lage transportkosten in de VS zouden een enorme invloed moeten hebben op de organisatie van ondernemingen. Waar de keus in Europa al lang zou vallen op meerdere productie- en assemblageplaatsen met locale distributie zouden ondernemingen in de VS alles op ��n plaats blijven maken en de interstate highways vol zijn met trucks die alles van ��n hot naar duizenden haren slepen. Maar ik zie hier duidelijk minder trucks op de weg dan in Europa. Geringere bevolkingsdichtheid? Ik kan me niet voorstellen dat het daar louter uit verklaard zou kunnen worden.

In Troje lunch ik bij Roxanne. In de African American cuisine zijn uit Afrika alleen de "greens" herkenbaar. Kennelijk licht bevreesd dat juist dat mij niet zal smaken wijst Roxanne op het ijzergehalte. Kip, italiaanse pastasalade en cake (leg je naast de kip) completeren de uitstekende maaltijd.

Iemand uit het gezelschap wil ons wel vereeuwigen, maar houdt daarbij een dikke handschoen op de flits. Ik besluit dat we het niet over doen en bedank uitbundig.

 
Bij het invallen der duisternis vind ik "The Inn At Gore Mountain", die mij goedkoop de linkerhelft van deze blokhut verhuurt, morgen ophoepelen want dan is het weekend en komen de New Yorkers. Je kunt er wel met twintig man in slapen maar ook is er een rustiek bureau waarop mijn notebook de balans van de eerste dagen opmaakt en konstateert dat deze reis flink goedkoper gaat worden dan gevreesd.

De auto is veel goedkoper dan gedacht, de restaurants vallen mee, zijn zelfs wat goedkoper dan bij ons. Boeken en kaarten kosten al helemaal niets. Wel zijn de Havana's duurder en ze worden verkocht als "Dominicaanse Republiek". Nou ik weet het verschil echt wel en het zijn gewoon Havana's. Alleen duurder. Twintig gulden per stuk is niets. Hotels zijn duurder, maar daar was al mee gerekend. Koffie langs de weg en in het hotel koop je alleen als de melkjes op zijn. Gooi je er meteen  je zakken weer vol mee om op je kamer koffie mee te zetten. Zo verdien je in tien koppen koffie een Havana. Ik zuip me dood.