Groeten uit Kingston

Kinston, 010114

Kingston, aan de Hudson, heeft historical heritage en dus een dito route met groene pijltjes.Hieronder zie je mij aan de start van de schate-tocht bij de Old Dutch Church. Een voorovergebogen snelwandelende druk inzichzelf pratende zonderling onderbrak zijn woordenstroom even bij deze kerk en zei: "Hi Lord", om vervolgens in hetzelfde hoge tempo zijn interne conversatie voort te zetten.

Voor alle zekerheid leiden de "historical heritage" bordjes je langs het gebouw van de Hudson Valley Magnetic Imaging. Wie even denkt dat hij kanker heeft kan 331-4022 bellen voor een afspraak diezelfde dag. Men is er dol op.

Op weg van het oude historische centrum naar het iets minder oude historische centrum blijkt God inderdaad te bestaan: ik struikel ergens over en kom voor de tweede keer in mijn leven met mijn skates ten val. Dat is zo'n bijzonderheid dat ik op zoek ga naar wat mij aan het struikelen bracht. Na enige tijd speuren ontwaar  ik een boutje. Een asboutje van mijn eigen skates! Dat was zonder die val einde oefening skaten geweest want zo'n Europees boutje is hier echt niet te vinden.
Ineens krijg ik het gevoel dat er naar mij gekeken wordt. En ja. Van boven uit de boom achter mij word ik bespied. Een mooie reden om te kijken of mijn fototoestel de val heeft overleefd. En ja.

De beitel van mijn zakmes blijkt in het inbus-gaatje van de bout te passen. Maar het komt niet echt goed vast. Zondagse benzinepomp-bedienden blijken voortdurend te zitten telefoneren en geen enkel gereedschap te hebben. Op weg terug in het Zondagse verlaten Kingston zie ik in een zijweg iemand de achterdeur van een goed met gereedschap gevulde vrachtwagen dichtgooien. Een loodgieter! Hij kijkt even naar de bout, zegt: "metric European" en verschijnt met de juiste inbussleutel. Ben ik European? Zijn grootvader is Russisch, nazdrovje, en hij weet ook nog Ich liebe dich en scheisse. Ik leg hem uit dat je scheisse moet zeggen als het meisje antwoordt: Ich liebe dich nicht.
Bij een felle klim (met van die malle schaatsbewegingen van klimmende Langlauf-skie�rs alsof je het in je broek hebt gedaan) komt mij een dalende pick-up tegen die het raampje opendraait om mij een compliment te maken. Want deze helling schijnt 40% te zijn. Nederlands? Hij kent alleen Belgi�. Bastogne. Hij was bij de infanterie. Ja, steile beekdalen daar. Hun hele infanteriebataljon had eens niet uit de kom gekund omdat er acht Duitse para's boven lagen. Er had een clubje achterom moeten lopen want ze hadden zich er niet uit laten bombarderen. Toen ze achterom waren gekomen leefde er nog maar ��n van de acht en die hield nog alles tegen, terwijl hij al half bewusteloos was en er bellen uit zijn mond kwamen. Vlak onder hem lagen de lijken van tientallen Amerikanen te stinken die hadden geprobeerd op te kruipen. Hij was te ver heen geweest om zich over te geven. Ze hadden hem naar hun veldziekenhuis gebracht. Want je bleef netjes.
Ik heb zelf niet iets dergelijks meegemaakt, maar gelukkig veel in de Ardennen gewandeld en Xenophon's Anabasis gelezen, dus de technische kant van de situatie kan ik begrijpen. Hoe je na zoiets nog zo'n opgeruimde oude prater wordt is mij echter een raadsel. Ik vertel hem dat er nog steeds een Amerikaanse tank op het centrale plein van  Bastogne staat. en dat we allemaal nog steeds blij zijn voor wat zij gedaan hebben.
Dan gaan wij weer ons weegs, en vind ik, na het doorklieven van wat struikgewas en het oversteken van een spoorbaan op de GPS mijn auto terug, die aan de verkeerde kant van de straat staat, tot mijn verbazing, totdat mij duidelijk wordt dat de GPS mij van de andere kant de straat in heeft geleid.