want de studenten hebben herfstvakantie. Het plaatje kijkt oostwaarts dus
richting Mont Blanc, die in de verte te zien zou zijn geweest met wat minder vocht in de
lucht. De bewolking zit tussen 900 en 1300 meter. In Geneve is het vies donker weer.
Hierboven piept de zon af en toe tussen een hoge cirrostratus door, de volgende wolkenlaag
op een kilometertje of acht hoogte. Mooi gezicht h�, de berg is een strand waar de
wolkenzee tegenaan golft. Steekt de wind even op dan krijg je meteen die watten om je oren
en zie je meteen geen hand voor ogen meer. Valt hij weer weg dan zakken de watten terug in
hun kuil en krijg je weer dit plaatje. Alleen aan het kruis kun je zien dat dit niet de
hemel kan zijn. Aan het kruis hangt een halskettinkje met een heel klein sleuteltje dat is
ingelegd met (nep?)diamantjes. De bloemen aan de voet zijn echt, de roos boven is van
stof. Da's nou ook wat, wordt er zo van je gehouden, ga je dood. Niemand houdt zo van mij
en toch blijf ik leven.Wat ik niet erg vind.
Het is 's nachts al flink koud hier boven, maar nog geen vorst. Ik heb in het bos daar beneden gestaan en een recensie geschreven voor het wetenschappelijk tijdschrift de Economist over een boek dat veel te moeilijk voor mij is, maar dat ik gelukkig niet helemaal hoefde te lezen omdat ik vroeger al eens net zo'n boek heb gelezen dat ook veel te moeilijk voor mij was maar toen heb ik volgehouden. Waarvoor doe ik dit toch, vroeg ik mij toen af, nu ben ik blij toe. Het is een prima recensie geworden, en hij klopt, ik weet het zeker. Prettig voor de recensent als een boek goed is.
Het blijft putweer voorlopig, met die wolken. Door zo'n wolkendek heen landen moet theoretisch kunnen (als je er onderuit komt heb je nog 900 meter dus bij 7:1 glijgetal nog 6300m actieradius voor het vinden van een landplekje) maar daar wou ik toch nog maar niet aan beginnen. In landen met parapentewetten is het ook verboden. Daarom ben ik nu ten ZO van het Lac d'Annecy op de helling gaan staan. Onmiddellijk hier achter mij begint de absolute wildernis, een eindje verderop is het nog reservaat ook. Een kilometertje op tachtig zuidwaarts was van 't zomer een demonstratie van de herders tegen de (beschermde) wolven. Tachtig kilometer loopt een wolf makkelijk in een dag, dus ik ga maar eens boven kijken morgen. Katapult mee (want als ik ze wurg krijg ik een boete).