Created 04-11-24
Last edited 16-12-17

Verdriet aan de grens

Wij zijn op dag 7. Die uitbreiding van het CVDW is twee dagen leuk. Supa en Haipa lagen te pitten in SQR2:

Scoop kon natuurlijk niet achterblijven. Scoop bestond het zelfs om maar pontificaal op mijn bed te gaan liggen, op het kussen nog wel. Zo van: nu zie je eens wie hier belangrijk is.

Het er afrukken ging gepaard met zwaarwichtige passieve weerstand.  Maar ja, 's ochtends word je een beetje wakker en Supa en Haipa komen tegen je muskietennet aan snuffelen en duwen. Dan til je dat op en pitten we gedrien nog even, Supa ergens achter tussen mijn benen, en Haipa likt maar eens mijn oksel uit.
Piesen is dan in het gangetje buiten, maar als we moe zijn maar op de drempel, want die afstap is wel vermoeiend. Even later: stront in SQR2.
NEEN, dit wordt te gek.

Het voederen dus maar weer buiten bij het hondehok. Scoop meteen weer in dat hok, waar niemand haar eerder ooit in heeft gekregen. Maar zij ziet dit nu als een soort troon die bij haar status past.

Veel gepiep van Haipa als het hek voor onze Staff Quarters gang hermetisch dicht gaat. Supa lijkt het eerst niet veel uit te maken, maar nadat Haipa een uurtje of twee later is bedaard begint Supa. Ik dacht: nog een keer met melk, en dan gaan we rammen. Maar dat bleek het gewoon te zijn: honger. Na wat slobberen ging men gewoon bij het hok liggen. Zonder zeuren. Moeders heeft ook een eigenbelang, en daar boffen S&H mee, want vandaag leren ze een grens. En welke grens dat is doet er denk ik niet veel toe, als ik hem maar stel.

Foto: Verdriet aan de grens

Vannacht om vier uur vonden ze het ineens genoeg. Het regende en ze hadden honger. En het probleem is dat ze nu weten wie ze hebben moeten, dus ik werd wakker gepiept. Enfin even wat melk en knuffelen en men ging weer braaf in het hok liggen pitten, zij het lichtelijk vochtig van dat gepiep in de regen bij mijn hek.