Created 2004-09-14 Last Edited 2016-12-17

Updates over Scoop

Hier houd ik voor de liefhebbers het laatste nieuws over mijn relatie met Scoopie bij.

• Scoop moet vooral aan haar kont gekrabd worden als zij juist heeft geblaft. Dit is bij onraad en als andere honden blaffen, om te laten zien dat zij ook niet voor de poes is.
• Scoop houdt van het oeuvre van Rodrigo (bekend van het Concierto de Aranjuez, maar ook zijn werk uit de vijftiger jaren, minder toegankelijk, ontmoet waardering, zij gaat er recht voor liggen pitten). Zij waardeert zelfs een strijkkwartet van Shostakowich op zijn tijd. Maar bij Louis Armstrong gaat zij wat verder weg in de tuin liggen.
• Als ik ga rennen wil ze mee. Dat mag niet, maar soms ontsnapt ze. Iets voorbij de 1 km laat ze dan een gat vallen, raakt zogenaamd geinteresseerd in de geurtjes langs de kant en keert terug naar huis. Picavet heeft dit verboden dus wij houden haar nu vast bij mijn start. Ze heeft echter tal van ontsnappingsroutes dus ons gedoe met hekken sluiten is geheel symbolisch.
• Scoop mag 's nachts over de hele compound lopen blaffen. Overdag mag ze alleen achter. Aan de zijkanten van het huis gaan dan de poorten dicht. Het blijkt voor Scoop een bijzondere geneugte overdag in de voortuin te lopen. Want dat mag niet. Het kan slechts met slinks sluipen worden bereikt. Bestraffend terug door de poort brullen helpt niet. Vraag het vriendelijk, zo van, kom Scoop, we gaan weer lekker gezellig in de achtertuin, dan gaat ze zo mee.
• Scoop is van gevorderde leeftijd en heeft ook een prik gehad, maar desondanks schijnt zij mij op gezette tijden als een geschikte voortplantingspartner te beschouwen. Een eer natuurlijk, en ook denk ik wel eens: eindelijk iemand die werkelijk mijn waarde begrijpt. Maar verder is het onaangenaam want er wordt hard gepiept en op mijn blote armen gekrabd, en ik moet petsen uitdelen.
• Barnabas, directeur van de hotelschool hier verderop en nieuwe huurder van Picavet's guest house, probeert momenteel hoe Scoop reageert op het weggooien van een tennisbal. Nou, dan blijft ze je dus gewoon wat verwonderd aankijken. Maar het kan anders! Vandaag kwam ik uit de keuken te tuin in en Scoopie kwam net met luid geraas de fraaie bloemenborder uit, het gras op. Voor haar uit holde een monitor lizzard  van een dikke meter. Recht voor mij had ze hem bij de rug te pakken, maar hij kronkelde zich los en maakte zich uit de voeten. Dat gaat toch rapper bij zo'n reuzenhagedis dan ik dacht. Als die het in zijn malle kop krijgt op jou af te gaan moet je echt wel snel zijn. Maar deze had even andere zorgen. Ik had de camera natuurlijk niet in de aanslag, maar een monitor lizzard is een soort landkrokodilletje, en onderstaande foto maakte ik van een iets grotere. Een dooie voor mijn motor op de weg in het Elizabeth park:
  Ja ze bijt ze middendoor, lacht Richard, als ik het hem vertel. Na het incident liep Scoop wat beteuterd smakkend rond, hetgeen mij het idee geeft dat iemand die hard in de rug van een monitor lizzard bijt een vieze smaak in de bek krijgt. Alweer een reden voor mij persoonlijk om daar niet aan te beginnen.
• Scoop meet met minstens vier maten. Twee voor mensen: vreemde witten worden aanzienlijk milder bejegend dan vreemde zwarten. En twee voor kippen: bruine kippen mogen rustig onze tuin binnendringen, witte worden subiet opgegeten. Scoopie is zonder meer een racistische hond te noemen, zowel wat betreft mensenrassen als wat betreft kippenrassen. Ter geruststelling: monitor lizzards (zie vorige punt) worden allemaal over n kam geschoren: zo hard mogelijk bijten.
• Scoop is n van mijn belangrijkste leraressen in de ledigheid. Dit is zonder meer haar sterkste punt. Klik hier voor haar aanstekelijke snurk..