050414 Last edited 16-12-17

Supa met mij

Hoewel hij nog steeds niet aan Haipa kan tippen kan ik niet ontkennen dat hij, nu Haipa er niet tussen zit, beter op mij let en daar ook van leert. Het aan mij zien wanneer er kans was op lekkere hapjes liet hij bijvoorbeeld aan Haipa over. Dan liep hij gewoon achter Haipa aan. Nu moet hij dat zelf doen en zowaar, tegenwoordig weet hij wanneer hij keukengeluiden hoort en verschijnt op het appl. Ook de wasbeurt met antivlooienspul ziet hij nu aankomen (goed zo Supa!) en die probeert hij te ontlopen door onder zijn lage afdakje te vluchten waar ik hem niet uit krijg zonder de boel in te laten storten. Wordt hij opgesloten in de omheining dan doet hij of hij met me wil spelen en stuift dan ineens na een Ronaldo-achtige schijnbeweging langs mij heen de gang door naar de nog openstaande deur.
Maar als ik dan vervolgens in de omheining ga staan met een vleesrijk stuk bot en hij staat aan de buitenkant dan weet hij nog steeds niet hoe je er weer inkomt - omlopen via de deur naar de gang - en moet ik hem loodsen door zelf naar de deur te lopen. Pas als hij, met mij meelopend, de deur ziet weet hij het weer. Als hij aan de buitenkant van de omheining dorst krijgt (de waterbak is er binnen) heeft hij dus ook gewoon pech moet ik concluderen. En we zijn hier nu al bijna zes weken. Gelukkig kan hij tegen een stootje dus hij is niet zielig.

Supa heeft minder affiniteit met mijn lucht dan wijlen Haipa. Haipa moest bijvoorbeeld altijd met mij mee als ik naar de WC ging. Supa hoeft dat niet. Van mijn kant is het verschil niet groot: ik heb tot spijt van velen altijd een grote tolerantie voor luchtjes gehad, met name ook mijn eigen.

En van de vervangers voor Haipa is Tijgertje. Tijgertje blijft heel. Dat is bijzonder want Supa's tanden beginnen serieus te worden (vgl. "Say Cheese" van drie maanden geleden). Wat hij te pakken krijgt is over het algemeen total loss. Mijn schoenen hangen nu aan het plafond.

Zonder Haipa is het hier natuurlijk maar niks dus ik doe dagelijks een paar keer of ik Haipa ben. Dat moet er dus heel wild uitzien en er moet veel energie bij kwijtgespeeld worden maar net als bij Tijgertje wordt er met beleid gebeten (alleen de eerste twee maanden gingen ze wel eens echt tot bloedens toe door mijn vel heen, maar daarna hadden ze het in de gaten - van elkaar geleerd, want ik was natuurlijk veel te aardig als ik te hard gebeten was).

Dan heeft Supa ook nog de afgelopen dagen in de gaten gekregen dat het spel van achter een weggegooide tak aan jagen zich kan herhalen als hij de tak terugbrengt. De negers hier op de compound kijken er verbluft naar. Zij kennen dat niet en beschouwen het als een uiterst geavanceerde circustruuk. Zit ik binnen achter de computer of in mijn Kiswahiliboek dan komt Supa in mijn kuiten bijten om te vertellen dat er weer energie is die hij met takjagen kwijt wil raken.

Wat het hardlopen betreft: op mijn 7 km route is het Supa's gewoonte om zich hier en daar in wat wederzijdse intimidatie te begeven met op compounds achter hekken opgesloten grote honden (lekker veilig, zal ongetwijfeld een kick geven). Na een tijdje rent hij dan toch maar achter mij aan en haalt mij makkelijk weer in. De laatste keer echter vond hij het welletjes en ging terug naar huis, mij door de dreven jagend op zoek naar "mijn" hond, overigens goed voor mijn conditie natuurlijk. Gezien zijn vertrek binnenkort naar Makau was dat voor hem einde verhaal: ik sluit hem op wanneer ik ga hardlopen, de mongool.

Maar het kan ook heel vredig zijn, Supa heeft nu ook de saxofonist gekozen die zijn favouriete state of mind het beste verklankt. Hieronder luistert hij naar "(I feel) Misty", door Dexter Gordon:

Kortom, grote vooruitgang.

Maar toch gaan we een leuk ander huis voor hem vinden. Daar  zal Supa twee dagen verdriet van hebben en ik twee weken. Daarna zal het voor ons allebei beter zijn.Mijn electro-ironische vriend Ben Aupperlee heeft reeds troostend toegezegd een electronisch onraad-blaf in mijn dhow te zullen installeren. We kunnen daar de Musikale kerstgroet van Supa en Haipa voor gebruiken.