040730 Last edited
14-08-20
Dr. Spock, deel 1
Gisteravond heeft Dr. Spock zijn intrede
gedaan hier op de compound. Even uitleg voor de kleinsten: Dr. Spock was HET
opvoedingshandboek voor de jonge, door de Tweede Wereldoorlog oorlog getraumatiseerde, stevig maf
geworden en op zwart zaad zittende generatie die in de vijftiger jaren kinderen kreeg Onder
anderen mij. Je moeder en je oma zijn
dus met Dr. Spock in de linkerhand en een mepkrant in de rechterkant (dat was
toen heel modern, vr die tijd was het een stevig brok hout) opgevoed. Ook ik
kom van Spock af. De eerste twee woorden die ik leerde waren "mama" en "papa",
het derde woord "Spock". Gerard Reves dictum "Het gaat slecht, tante, verder gaat het goed"
is mij op het met kranteninkt (tolueen) besmeurde lijf geschreven.
De onzichtbare hand
Wat Dr. Spock en mijn ouders niet wisten is dat flink
tolueen op de huid in de vroege jeugd het ontstaan van allergin voorkomt: het
afweersysteem heeft wat te doen en gaat niet tegen zichzelf zitten zieken. God
bestaat, de Onzichtbare Hand die de mens zijn
domheden laat begaan om alles onbedoeld goed te laten verlopen. Nauwelijks was
Dr. Spock uit beeld, in de zestiger jaren, of de kinderen begonnen te krabben en
te piepen.
Mijn Dr. Spock heet Martin Gaus (http://www.martingaus.nl). Mijn zus
stuurde me het op. Als baas van je hond ben je geen mens maar een hond. Dat moet
je leren te worden, zegt Gaus. Voor een hond ben je een hond met drie snuiten,
waarvan twee wat merkwaardige, namelijk zonder tong, met vingers, er komt geen
geluid uit en je kunt er niet mee eten. Maar wel alle andere dingen waar een bek
voor is: likken, bijten, duwen, omgooien. Volgens Gaus moet een hond in de "inprentperiode"
(week 3 tot 8), zo'n mens gezien hebben anders wordt het nooit meer wat. Voor
mensen, papagaaien en poezen geldt hetzelfde. Men moet elkaar in de
inprentperiode op positieve wijze zijn tegengekomen..
Inprentingsperiode
Als dat maar goed gegaan is! Want de
inprentingsperiode blijkt al voorbij en ik wist van niets. Er is NIETS meer aan
te doen lees ik hier. Nu begrijp ik waarom er lui zijn die zo makkelijk inbreken
of mensen dood maken. Foute inprentperiode! NIETS aan te doen, dus niks
reclassering! Gaus zegt het zelf: er zijn er nu eenmaal waar niets mee te
beginnen is. Opsluiten of afmaken.
Ik heb het altijd al gezegd.
Enfin hier op de compound zitten we dus al in de
socialiseringsperiode: opdoen van ervaringen en behendigheden.
Nou dat doen ze zelf maar. Ik heb geen belang
bij te veel behendigheden in die kringen, ze zijn me al gehaaid genoeg. Ik zit
helemaal niet te wachten op nog meer vaardigheden.
Ik had er volgens Gaus ook goed aan gedaan
voor de inprentingsperiode een plaat met enge geluiden te kopen om de honden er
rustig bij te houden. Helaas, dat is dus geworden Louis Amstrong, Georg Antheils
Ballet Mechanique, Sacre du Printemps van Strawinsky en Bob Marley and the
Wailers Live. Wel allemaal keihard want daar hou ik van. Daar lagen ze steevast
heerlijk bij te pitten dus als ze straks de echte enge geluiden in de harde
wereld te horen krijgen komen er grote trauma's. Overigens wil ik toch nog een
opname van vuurwerk om een aantal dagen steeds harder te draaien. Een kanonschot
met een mooie echo had ik 's ochtends aan het ontbijt voor het huis van mijn
vriend Bert Kerkhof aan de rand van het Franse militaire oefenterrein La
Courtine opgenomen. Het hondentuig dient natuurlijk ter dege op de komende
zeeslagen te worden voorbereid.Hoor hier voor
de cocktail van Armstrong, Antheil en La Courtine die de eerste akoustische omgeving
van de heren vormde. Het maakte weinig indruk. slechts het gevoelige jazznummer
You've Got To Have Freedom van Pharoah Sanders
vermocht een verbaasde blik in de richting van de luidsprekers teweegbrengen.
A, B en C
Volgende week dinsdag echter ga ik me er
duchtig mee bemoeien! Want dan begint de rangordeperiode. In feite begint dat
dus 's nachts om twaalf uur, ik hoop maar dat ik er op tijd bij ben als ik voor
's ochtends de wekker zet. Ik heb voor die dag al een
schoolbord gereserveerd met wat krijt. Ik ga ze de letters A, .B en C leren. Dan zeg
ik dat zij B zijn en ik A. En al die rare honden met drie snuiten zijn C tenzij
ik zeg dat ze A zijn. O ja, ik ga ze leren wat "default" is. Proefwerk:
wat is de default voor mensen? Antwoord: C. Zij zijn B1 en B2 en ze mogen zelf
weten wie 1 en wie 2 is. We zijn tenslotte vreselijk demokratisch. Op iedere A
aspiratie gaat geen mep volgen maar een roei. Niet met de krant maar met een
stevig brok hout, dat ik hier al klaar heb staan. Mijn handen jeuken, ik kan
bijna niet wachten. Maar ik mag nog niet: we zitten nog in de
socialiseringsperiode.
Commando's
HO! Commando's. Het
opvolgen van commando's, lees ik hier, schijnt tot de
vaardigheden te behoren. Dat
verandert de zaak. Daar was ik even niet op ingeschoten, want ik reken het
opvolgen van commando's altijd tot de gebreken.
Daar vang ik Gaus niet mee, hij kent dat: het is de levensvisie van de
supersuper dominante hond. Dat is de hond voor wie er maar twee opties in het
leven zijn: de dood of de gladiolen. In mijn rol van hond schijn ik er dus van
nature zo eentje te zijn. Zo'n Lance Amstrong type, al zou ik op de fiets wel
een derde weggetje gaan zoeken, hetgeen ik
uit ervaring weet. Maar goed,
als hond ben ik het onmiskenbaar en dat komt goed uit, schrijft Gaus, want ik
moet toch de baas wezen, en dat kun je dan maar beter willen ook.
Voor wie meer wil lezen:
De
Onzichtbare Hand:
Over
A, B en C:
Opvolgen van
commando's, vaardigheid of gebrek?