1764: Nederland verovert Ameland

In een bibliotheekband die ik zocht omdat de heer van Apeldoorn erin staat over het Friese grondbezit, beschrijft Prof.Mr.D.van Blom (ongedateerd, maar ik denk uit de twintiger jaren) de "onzijdigheids-verklaringen van Ameland". Machtige mogendheden als Albertus en Isabella (1600 en 1621) begonnen met het afgeven van zulke verklaringen in hun spel met de Nederlanden. Die onafhankelijkheid leverde de Amelanders zoveel op dat ze er in de Reformatie Katholiek voor bleven. Maar ook zwartkous Cromwell (1654) schreef zo'n verklaring voor ze en het gebeurde ook nog eens namens de Keizer van Duitsland in 1672. Tot in de 18de eeuw bleven de Amelanders roepen (met steun van de Friezen, voor wie het een soort Lichtenstein was) dat ze onafhankelijk van de Nederlanden waren, maar dan beginnen ze na het bezoek van enkele Nederlandse oorlogsbodems in 1764 toch wel belasting te betalen. Oh, wat had de schrijver dezes toen bij de nadering van de Nederlandse driekleur met oranje wimpel graag op de pier van Nes gestaan met een stevig kanon en een leuk stapeltje zware kogels. Denk er eens aan dat die schepen traag voeren en dus in de stroom niet konden keren! Ik kan me ook niet voorstellen dat ik er bij de Hannoveraanse Britse koningshuis niet eentje had kunnen lospeuteren voor het goede doel, zulke sjieke lui willen op de zeilroute heen en weer naar huis toch een pied � terre hebben. BOEM!!! En bij laagwater naar het wrak om te jutten vanzelf, en die dooie Hollandse Jantjes aan hun voeten als vis te drogen hangen. Dat was geweldig geweest. Ameland tot vandaag het Gibraltar van de waddenkust! Met apen, daar had ik wel voor gezorgd.