... Emmy helpt Claire om tot een voor Fransen begrijpelijke spelling van de Nederlandse namen te komen...RUDI ROODYACKERES ...
| Lingeblog Home |
| Francais |
Lac de l'Ailette 2017
Terug aan de Linge na een twaalfvoetszeilweekend op Lac de l'Ailette (Noord Frankrijk) duizelt het mij nog als ik eraan denk hoe wij door Claire, de onvolprezen spil der Franse jollen, werden ontvangen met prachtige formulieren om onze licentienummers, ons verplichte medische gezondheidsverklaringen (geldt bij alle sporten, inclusief Jeu de Boules!!) en onze verplichte verzekeringsbewijzen in te vullen, wat allemaal niet hoefde als je het niet had. Dat laatste heet in Frankrijk "système D", en daar kunnen we in Nederland, waar velen nog steeds denken dat als er een regeltje is dat je het dan ook moet doen, nog wat van leren.
... Emmy helpt Claire om tot een
voor Fransen begrijpelijke spelling van de Nederlandse namen te komen...RUDI
ROODYACKERES ...
En duizelig ook als ik er aan denk hoe de wedstrijddag werd aangevangen met een "Pique Nique" met vele heerlijkheden, tot malse huisgerookte hele zalm aan toe, een degelijk aantal straffe wijnen en champagnes (wij zijn hier in de champagnestreek en dat hebben we geweten).
... huisgerookte hele zalm, champagne alom, erelid Udo krijgt aan het
eerste diner al een bekoorlijke Armagnac uitgereikt, ik neem de volgende
keer
beslist ook een colbertje mee, je weet nooit ...
Dan ben je natuurlijk bij de eerste start de baan een beetje vergeten, al is die met opzet al eenvoudig gehouden. Maar overal is aan gedacht: vederlichte jollen van verblindend wit plastic snellen je vooruit, boven water dansend als dolfijnen van golf tot golf om de weg te wijzen; om bij de finish beleefd af te remmen en de voorste plaatsen te laten aan het hout van Rémy Arnaud en Fred Udo. Bij dit alles hangt eenieders stuurboordwant vol vlaggen, het remt natuurlijk, maar als iedereen het doet is het eerlijk.
... het gebruikelijke beeld:
Rémy Arnaud et poursuivants ...
... hier vooraan zweeft
één van de drie oogverblindend witte plastic jollen als een dolfijn boven het water
met een sublieme vanuit de kuip hol gevierde losse broek ... als je de echte
olympische jollen nog nooit had gezien zou je bijna denken dat het modern was
...
... zoals iedereeen weet is
winnen voor mij niet belangrijk. Mijn gelaat straalt dan ook altijd vreugde en
ontspanning uit ...
... prijsfoto: dans der jollen op Lac de
l'Ailette (alle fotoos Alix van Hasselt. Hulde! Bij het laatste diner kreeg ik
alle 3000 die zij had gemaakt op een stick, van haar man mocht ik de stick
houden als ik deze tegen een bescheiden marge vergoedde, een aanbod waarop ik
natuurlijk haastig inging) ...
... de net aan zijn hart
geopereerde markante Breton Etienne Roland haalt voor deze foto van
Alix even
een capriooltje uit ...
... nee geen start, een
finish! ...
... Zoals men weet kom ik
zelden terug op incidenten in de wedstrijd, of het moet zijn dat dat ik
werkelijk oprecht meen dat er bij de dader een risico van recidive is. De
gelaatsuitdrukking van Jaap van Hasselt laat zien dat hij mijn doordachte en
evenwichtige feedback zeer waardeert.
... tot mijn
niet geringe trots kwam Frans erelid (bij hem stond achter "club ou pays": France!!) Fred Udo, die ik
zich toch in de wedstrijden - voornamelijk vóór mij - te buiten zag gaan aan een losse broek, net een bootje
op mij tekort ...
... ook Frankrijk heeft
natuurlijk de nodige jollenhoogwaardigheidsbekleders maar Claire tip ik als de
grote vrouw achter en voor de schermen ...
... tijdens het overweldigende prijzenfestijn zei de commodore
12footcwc iets
over de CWC Friendship evenementen Lowestoft en Lac de l'Eau d'Heure wat niet aan dovemansoren
was. Hij kreeg ook geweldige ideeen aan de hand: op Lac Leman worden
bijvoorbeeld de prijzen van de wedstrijden vóór de races uitgereikt opdat deze
niet door een ongelukkige uitslag in verkeerde handen vallen.
... Emmy, die hier overigens
ook geldt als de uitvindster destijds van de "Pique Nique", was thuis naar de HEMA geweest voor enkele vooruitziende blikken
Hollandse stroopwafels voor de wedstrijdbegeleiding ...
... la
bande ... daar had admiraal Nelson flink bagger van gescheten ... enkele Bretons
... en kijk eens naar dat vervaarlijke massief gouden Turkse kromzwaard van de
58!! ... maar de gevaarlijkste, Pierre Lambert met de BERK Fra 48, ontbreekt, waarschijnlijk al te ver
heen ...
Omdat de volgende dag ook nog vrij was bood Remy Arnaud gul aan dan enkele van zijn geheimen te gaan verraden op een training. Fred en ik mee natuurlijk. Frisse draaibries. Een mij niet geheel duidelijk aantal sloeg om en werd naar de kant gesleept, maar aan het eind van de ochtend - bij de ... gastronomische Pique Nique natuurlijk! - hebben we alles met dubbele tong twee keer geteld en alle zeven studenten bleken veilig, afgedroogd met jollen en al weer vrolijk te staan pimpelen.
... nog een eervolle
vermelding voor Pierre Lambert met de BERK Fra 48, want hij gaf mij een op de
Pique Nique overgeschoten heerlijke malse Franse varkensworst ...
Ik kreeg zondag reeds voor mijn derde plaats een massief gouden bokaal (precies zo'n soort Turks kromzwaard op een pootje als die van de winnaar, 58 op de groepsfoto boven), een fraai gegraveerde leisteen, een mooie schoot (Jaap van Hasselt vond de mijne niet mooi genoeg en ging hem op de prijzentafel nog voor me ruilen voor een betere), een waterdichte boottas, een blocnote, een zeilpet, een prijzige champagne voor de oudste boot, een overgeschoten sappige worst van Pierre Lambert (Fra 48). Nu na de maandagtraining kwam daar nog bij: restant stokbrood, twee pakken boter, ruim een halfje subtiele rode Saint Joseph Domaine du Chêne uit 2012 en een zoen van Claire. Als ik volgend jaar niet terugkom dan weet ik het niet meer.